Streszczenie finału 3. sezonu serialu <i>„The Gilded Age”</i> : złamane serce i szczęście

Poniżej spoilery .

Bertha Russell nie przypuszczała, że plany, które wdrożyła w życie, by Gladys poślubiła księcia, zniszczą jej życie. Biorąc pod uwagę, że George omal nie umiera na początku 8. odcinka 3. sezonu „Złotego Wieku” , można by pomyśleć, że ten finał nastąpił zbyt wcześnie. Jednak wszystkie główne wątki rozwijają się w zawrotnym tempie, dając nam mnóstwo tematów do rozmów pod koniec triumfalnego sezonu.

Bal w Newport na koniec sezonu musi się odbyć, aby nie wzbudzić podejrzeń, że George'owi coś dolega (jego umowa kolejowa wciąż jest niepewna). Chociaż sprawca strzelaniny nie został zdemaskowany, George ma pewne podejrzenia, kto chce jego śmierci. Russellowie również mają złamane serca do uleczenia, a Larry i Marian wciąż przekomarzają się o to, kto zawinił. Peggy jest równie zrozpaczona, gdy jej przeszłość zagraża jej związkowi z doktorem Williamem Kirklandem, którego późna wizyta na 61. Ulicy pod koniec przedostatniego odcinka okazuje się być przykładem idealnego wyczucia czasu. To wystawne i dramatyczne zakończenie roku, rodzące pytania o to, czyje relacje pozostaną nienaruszone, gdy serial HBO powróci z czwartym sezonem .

Chirurgia ratunkowa

Po pozostawieniu nas w niepewności, serial szybko ujawnia, że George został postrzelony w zasadzce w swoim biurze. Zamiast zostać zabranym do szpitala (medycyna ratunkowa jest w powijakach), zostaje przetransportowany do domu i położony na stole w jadalni. Na szczęście Bannister widzi zamieszanie i mówi Bercie, że lekarz odwiedza Peggy. William wkracza do akcji, a Marian zabiera swoje ograniczone zapasy medyczne do domu Russellów. Wszyscy są na pokładzie, William instruuje Marian, aby pomogła zatamować krwawienie; ona wspina się na stół, aby wywrzeć nacisk. To dość bezczelny ruch, bez wahania. William widział wiele ran postrzałowych i zaczyna operować George'a w pokoju, który widział więcej bankietów niż rozlewu krwi. Z powodzeniem usuwa całą kulę, ale George wpada w szok. Bertha jest zrozpaczona, mówi Williamowi, że musi ratować jej męża.

Następnego ranka stan George'a jest stabilny, ale wciąż nie jest bezpieczny, ponieważ istnieje ryzyko zakażenia rany. Lekarz Russellów, dr Logan (Dylan Baker), w końcu przybywa, wyjaśniając, że opóźnienie było spowodowane porodem bliźniąt (jedno z nich było ułożone pośladkowo). Dr Logan jest niezwykle niegrzeczny dla Williama, zanim dostrzeże, że to William jest powodem, dla którego George żyje. Bertha prosi Williama o dyskrecję w sprawie strzelaniny, ponieważ nie angażują policji ze względu na trwające interesy. Później w odcinku otrzymuje on znaczną zapłatę za swoją pracę.

Larry wpada do pokoju, otrzymawszy wiadomość o strzelaninie z dzisiejszego poranka. Kiedy sytuacja się uspokaja, Larry dostrzega krew na sukni Marian i dziękuje jej za pomoc w uratowaniu życia jego ojca. To może wydawać się idealną okazją do pojednania. Marian wierzy w wersję wydarzeń Larry'ego z Haymarket, ponieważ Jack potwierdził jego wersję, ale to kolejny sygnał ostrzegawczy. Larry nie jest zachwycony, że nie zaufała mu bez weryfikacji, a jego umysł jest zbyt zamglony przez bieżące wydarzenia, by móc zająć się bieżącymi problemami.

Spośród Russellów tylko Gladys doświadcza romantycznego szczęścia. Choć martwi się o stan zdrowia ojca, cieszy się życiem w Sidmouth (zwłaszcza że Lady Sarah nie będzie już na miejscu, kiedy wrócą). Po przybyciu do Newport, Gladys z radością wita niedawno zwolnioną pokojówkę Adelheid, która na nią czeka. Wydawało się, że przebyli całą tę drogę na próżno, bo Bertha chce odwołać bal. Jednak George potrzebuje, aby uroczystość trwała, aby wszystko wyglądało na jasne. George jasno daje również do zrozumienia, że Richard Clay jest głównym podejrzanym o zamach.

Nieszczęśliwa niespodzianka Peggy

Peggy pęka z dumy, gdy opowiada matce o tym, jak William uratował życie George'owi, ale najważniejsze pytanie brzmi: dlaczego William odwiedził ją tak późno i dlaczego tak bardzo pragnie zobaczyć ją rano na Brooklynie? Myślą, że to może być oświadczyny: to, co następuje, to bolesne przejście od euforii do łez. Peggy uzupełnia liczne luki w plotkach, które usłyszała matka Williama. Zauważa, że długo jej nie wybaczało ojcu i że musiała zebrać się na odwagę, by powiedzieć Williamowi.

Po wysłuchaniu całej historii William mówi, że musi się przejść, żeby wszystko przemyśleć. Jedno jest pewne: wzmocniło to argument matki przeciwko ich związkowi. To właśnie chciała Elizabeth , a Peggy jest zdruzgotana. Peggy ledwo mówi przez szloch, kiedy opowiada matce, co się stało. „Nieważne, co się stanie, jesteś godna męża, który zrozumie, obdarzy cię łaską i będzie cię pielęgnował” – mówi Dorothy. To mocne przesłanie, które Audra McDonald przekazuje z mocą, doprowadzając do kolejnych łez (zarówno Peggy, jak i moich). Peggy chciałaby móc uwierzyć swojej matce.

W Newport Peggy opuszcza przymiarkę sukni balowej z matką i Atheną, co jest szczęśliwym zbiegiem okoliczności, ponieważ Elizabeth wpada z kilkoma zadowolonymi słowami otuchy. Dorothy nie krępuje się, mówiąc Elizabeth, że zachowuje się bez wdzięku i manier. To satysfakcjonująca reprymenda, podczas której Dorothy upewnia Elizabeth, że Scottowie nadal będą na przyjęciu. W końcu Arthur przekazał pokaźną darowiznę na bal Kirklandów, a oni nie mają się czego wstydzić.

Zmiana serca

Marian również zmaga się ze złamanym sercem, a jej ciotki przychodzą jej z pomocą. Początkowo Agnes mówi Adzie, że Marian miała szczęście, że uciekła od Russellów, ale Ada uważa, że stabilna, tradycyjna rodzina nie jest kluczem do dobrego małżeństwa. Pomijając jej krótki romans z umiarkowaniem , jednym z najlepszych wydarzeń w tym sezonie jest to, że Ada nabiera pewności siebie w roli głowy domu.

Marian nie może uciec przed Russellami, którzy chcą jej podziękować za wszystko, co zrobiła, i na krótko spotyka Larry'ego podczas wizyty u rekonwalescenta George'a. Bertha chce kupić zakrwawioną sukienkę Marian i oboje przyznają, że są zasmuceni poróżnieniem Larry'ego i Marian. Bertha jest szczera w tym uczuciu i chce powiedzieć Marian, że łamie zasadę „żadnych gości po rozwodzie”: Aurora i Charlotte są zaproszone na bal. Marian wspomina, że nie będzie, co jeszcze bardziej zasmuca Berthę. Bertha błaga ją, by przyszła, zauważając, że Marian nie jest słabą debiutantką. Widok Marian pokrytej krwią męża bez mrugnięcia okiem na zawsze zmienił zdanie Berthy.

Agnes reaguje zgodnie z oczekiwaniami na tę aktualizację o rozwiedzionych kobietach, mówiąc, że Berta stąpa po grząskim gruncie. Marian mówi rodzinie, że zrezygnuje z wydarzenia ze względu na sytuację z Larrym. Za namową Ady, Agnes sugeruje, aby Marian poszła do Larry'ego i przyznała się do błędu, co jest sprzeczne z wcześniejszymi opiniami jej ciotki. Agnes zmieniła zdanie i Larry może to samo. Te chwile w salonie z Forte-Van Rhijnami to prawdziwa przyjemność, z Oscarem wylegującym się na sofie i głaszczącym psa Pumpkin.

Ta rozmowa podsuwa Oscarowi pewien pomysł, ponieważ powiedział Turnerowi, że załatwi jej zaproszenie na bal. Wpadli na siebie w operze, gdzie niedawno owdowiały Turner przypomina Oscarowi, że Bertha nie będzie już na liście gości, skoro jej mąż nie żyje. Oscar udaje się do Berthy, aby połechtać jej ego i wciągnąć Turnera na listę. Bertha zgadza się, ale tylko pod warunkiem, że pojawi się Marian. Następnie Oscar czaruje Marian, wykorzystując poczucie winy, by błagać kuzyna o zmianę decyzji.

Jack wpada do kuchni przy 61. Ulicy, żeby opowiedzieć byłym współpracownikom o nowym domu i pracownikach. To urocza scena, sugerująca, że Jack będzie nadal żył w przyszłych odcinkach, pomimo nowego miejsca zamieszkania. Pojawia się nuta narastających uczuć między Jackiem a Bridget, która okazuje zazdrość o młode kobiety, które zatrudnia. Później Bridget przywozi gulasz jagnięcy do nowego domu Jacka, a rozwijający się romans nabiera rumieńców.

W domu Forte zachodzą kolejne zmiany, ponieważ Agnes w końcu ustępuje Adzie miejsca na czele stołu. Stało się to po tym, jak Ada zaprosiła panią Foster z New York Heritage Society na wizytę, a ta wcale nie oczekuje darowizny. Zamiast tego proponuje Agnes stanowisko wiceprezesa. Agnes nie jest tak przestarzała, jak jej się wydawało, a wszystko to dzięki jej siostrze.

William staje do walki ze swoją matką

W tym finale różne postacie grożą, że opuszczą wystawne uroczystości, w tym William, który oznajmia matce, że nie weźmie udziału w ich corocznym wydarzeniu rodzinnym. William jest wściekły, że Elizabeth rozsiewa plotki o przeszłości Peggy, a jego ojciec jest równie wściekły, gdy dowiaduje się o tym zachowaniu. Frederick mówi żonie, że to nie pierwszy raz, kiedy „sprowadza nieszczęście i ból serca”. Elizabeth zrobiła to, co uważała za słuszne dla rodziny, ale oni nie dają wiary temu rozumowaniu. Frederick chce porozmawiać z Williamem sam na sam, mówiąc synowi, że to on sam zdecyduje, jakim człowiekiem chce być.

Na przyjęciu Peggy natychmiast żałuje, że wyszła z domu, ale Dorothy nie zamierza się na to godzić. Wyglądają niesamowicie, a Peggy nie pozostaje bierną, przyjmując zaproszenie do tańca od przystojnego mężczyzny. Kiedy przybywa William, kieruje się prosto do ojca Peggy, aby poprosić o rękę córki. Ku przerażeniu Elizabeth, William klęka na jedno kolano i oświadcza się Peggy. Dorothy i Arthur patrzą z radością, jak ich córka mówi „tak”. Koszmarna teściowa nie zrujnuje tej idealnej chwili.

Na liście gości: Rozwiedzione kobiety

Do długiej listy osób, które zadeklarowały, że wolą zostać w domu niż się wystroić, można dodać panią Astor. Pani Astor jest przerażona, że Bertha grozi zarażeniem społeczeństwa „plagą rozwodów”, nawet jeśli oznacza to, że jej córka Charlotte uniknie wygnania. Charlotte z kolei cieszy się z powrotu na listę gości i uważa decyzję matki o opuszczeniu balu Berthy za egoistyczną.

Historia się powtarza, bo Bertha martwi się, że pani Astor zdecyduje, czy wszyscy inni będą trzymać się z daleka. Przynajmniej Hector i Gladys są na linii powitalnej. Podobnie jak wydarzenie w finale pierwszego sezonu, to przyjęcie cieszy się dużą frekwencją. Szybko okazuje się, że każdy, kto się liczy, bawi się u Russellów do białego rana, co jest dobrą wiadomością, biorąc pod uwagę oszałamiające oświetlenie zewnętrzne.

Bertha wydaje się nawet zadowolona z obecności Turnera, który jest jednym z pierwszych, i wymieniają uprzejmości. Bertha przyznaje, że Turner zna ją lepiej niż ktokolwiek na przyjęciu, co skłania Turnera do pytania, czy mogliby się kiedyś zaprzyjaźnić. Bertha wątpi, choć „zdarzały się już dziwniejsze rzeczy”. Teraz, gdy ten pomysł padł, dodaję go do mojej tablicy wizualizacji na czwarty sezon.

Kolejna z moich nadziei się spełnia, ponieważ Turner i Oscar umacniają swój związek. Teraz Oscar sugeruje, że kiedy są w mieście, powinni udawać parę (ale na północy stanu, gdzie każde z nich ma swoją posiadłość, nie muszą spędzać ze sobą całego roku). Będą „wojowniczą parą”, jeśli pobiorą się z jej pieniędzmi i jego koneksjami. Jestem gotowa na wszelkie diaboliczne ziarna, które zasieją.

Mimo że Bertha twierdzi inaczej, pani Astor nie potrafi się powstrzymać, co oznacza kolejne zwycięstwo Berthy. Charlotte jest wzruszona, widząc swoją matkę, która wybrała córkę, zamiast sztywnych zasad społecznych, których od dawna przestrzegała. Później pani Astor nie może powstrzymać się od żartu, że sala balowa jest pełna „oszustów ipółksiężyców ”, na co pani Fish odpowiada, że przyjęcie Berthy jest „pełne przyszłości”.

Sen i koszmar Berty stają się rzeczywistością

Bertha przez całą noc trzymała się razem, jednocześnie zmagając się z próbą zamachu na życie George'a i nierozwiązanym napięciem. George pojawia się na krótko na przyjęciu, co ekscytuje Berthę. Zwraca uwagę na to, jak szczęśliwa jest Gladys z Hectorem; Bertha zawsze pragnęła tylko dobra rodziny. George zauważa, że bliskość śmierci zmieniła jego perspektywę, co brzmi, jakby podejmowali kroki w kierunku pojednania.

Zanim pojawi się na imprezie, George prosi Larry'ego, by nie pozwolił, by nieporozumienie stanęło na drodze do jego szczęścia. Larry bierze sobie tę radę do serca i w końcu spędza chwilę sam na sam z Marian. Teraz kolej Larry'ego na przeprosiny; nie rozumie, jak to wszystko się tak zagmatwało. Marian przyznaje, że spanikowała i założyła najgorsze, opierając się na swoich doświadczeniach z poprzednich związków. Larry myśli, że w przyszłości popełnią błędy, zastanawiając się, jak poradzą sobie z tymi przeszkodami. Nie mogą rozwiązać wszystkiego w jedną noc, ale potrafią tańczyć. Nie jest to tak radosne, jak ich pierwszy pocałunek w finale drugiego sezonu; mimo to jest to świetny sposób na zbudowanie fundamentów silnego związku. Ich pełne napięcia rozstanie pozostaje wydarzeniem jednorazowym.

Następnego ranka świat Berthy wali się w gruzy. George wraca do Nowego Jorku z Larrym – oboje planują ponownie zatrzymać się w Union Club – i przyszedł na bal tylko po to, by chronić interesy. Bertha myślała, że wszystko jest już ustalone, ale George wciąż nie może wybaczyć żonie, że zmusiła go do poprowadzenia Gladys do ołtarza, by poślubić mężczyznę, którego nie kochała. Nieważne, że małżeństwo teraz się układa. „Nie winię cię za bezwzględność. Podziwiam cię; to coś, co nas łączy. Ale ja jestem bezwzględny w biznesie, a nie wobec ludzi, których kocham” – mówi.

Bertha stawia opór, wskazując, że zrobiła to, aby wzmocnić Gladys w epoce ograniczonych możliwości dla kobiet (nawet tych bogatych), czego George nigdy nie zrozumie. Ponownie, George odpuszcza sobie zbyt łatwo, prosząc Berthę o przysługi i wciągając ich syna we wszystko, co robi. To podwójne standardy, ubrane w szatę jego doświadczenia bliskiego śmierci. To ostatnie zmusiło George'a do przeanalizowania swojego życia i nie podoba mu się to, co widzi. George nie mówi, że on i Bertha koniec, ale nie chce wracać do domu, dopóki nie będzie wiedział, czego chce. Bertha natomiast jest pewna, czego chce: powrotu męża tam, gdzie jego miejsce.

Bertha próbuje ukryć głęboki ból po szokującej wiadomości George'a, gdy radosna Gladys przychodzi z własnymi nowinami. Jest w ciąży! Jakimś cudem Bertha osiągnęła wszystko, czego pragnęła, ale w międzyczasie czeka ją prawdopodobnie samotna przyszłość. Tylko czas pokaże, czy uda jej się dopisać uratowanie małżeństwa do długiej listy sukcesów Berthy Russell.